"Πολίτικη Κουζίνα" στο 2ο ΕΠΑ.Λ !

Την Τρίτη, 20 Νοεμβρίου 2012 και ώρα 18:30, η Κινηματογραφική μας Λέσχη εγκαινιάζει τη λειτουργία της με την προβολή της ταινίας "Πολίτικη Κουζίνα"*. Πρόθεσή μας είναι να συνδυασθεί ο παιδευτικός με τον ψυχαγωγικό χαρακτήρα της Τέχνης του Κινηματογράφου προς όφελος των μαθητών του σχολείου μας αλλά και της τοπικής κοινωνίας. Σας προσκαλούμε, λοιπόν, μαθητές και μαθήτριες καθώς και τους γονείς σας, να έρθετε.

Λόγω του περιορισμένου αριθμού θέσεων, καλό θα ήταν να δηλώσετε συμμετοχή.

* Πρόκειται για βιωματική ταινία του σκηνοθέτη Τάσου Μπουλμέτη, Κωνσταντινουπολίτη στην καταγωγή.

Η ταινία κάνει αναφορά στα πολιτικά παιχνίδια που συχνά παίζονται πίσω απ’ τις πλάτες των λαών, με θύματα κάθε φορά τους ίδιους τους ανυποψίαστους λαούς που επιθυμούν την ειρηνική τους συνύπαρξη απλά και μόνο!

Διαβάστε την υπόθεση !

Σενάριο - Σκηνοθεσία: Τάσος Μπουλμέτης

Παίζουν: Γιώργος Χωραφάς, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Ρένια Λουϊζίδου, Στέλιος Μάινας

Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα

Είδος: Κοινωνική

Χώρα: Ελλάδα

Έτος παραγωγής: 2003

Διάρκεια: 103΄

Έγχρωμη

«Τις ιστορίες του τόπου μας, για να μην τις ξεχάσουμε, τις βάζουμε μέσα στα φαγητά μας.»

Λίγα λόγια για την ταινία:

Περιμένοντας τον παππού του, που έρχεται απ’ την Κωνσταντινούπολη, ένας καθηγητής αστροφυσικής θυμάται τα παιδικά του χρόνια στην Πόλη, το μαγαζί με τα μπαχαρικά, τη σχέση του με τη μαγειρική, την παιδική του φίλη Σαϊμέ και το διωγμό του 1964, όταν απελάθηκαν όσοι Κωνσταντινουπολίτες δεν ήταν Τούρκοι υπήκοοι.

Παρακολουθούμε το ταξίδι του μικρού Φάνη και της οικογένειάς του από την Πόλη στην Αθήνα. Συνοδοιπόρος του Φάνη είναι τα λόγια του παππού και οι αναμνήσεις του, πλημμυρισμένες από χρώματα, ήχους, γεύσεις και, κυρίως, αρώματα. Τα αρώματα των μπαχαρικών που δεν είναι απλά ένα υλικό, αλλά σύμβολα της κουλτούρας και της φιλοσοφίας ενός λαού, μιας πολιτισμικής κληρονομιάς που πεζά ξεκινάει από το φαγητό για να καταλήξει σε ολόκληρο το σύμπαν.

Σ’ ένα σύμπαν όπου τα πάντα είναι θέμα γαστρονομικής αντίληψης, όλα περνούν απ’ την κουζίνα. Τα συναισθήματα φουντώνουν ή γαληνεύουν πλήρως εξαρτημένα από τα καρυκεύματα. Πάλλονται στέλνοντας μηνύματα στο μυαλό και την καρδιά με όχημα τις αισθήσεις. Οι άνθρωποι κρίνονται και χαρακτηρίζονται από τη μυρωδιά που κάποιο φαγητό έχει αποτυπώσει στα ρούχα τους. Οι σχέσεις δυναμώνουν και δένουν τους ανθρώπους ή διαλύονται εξαιτίας κάποιου μπαχαρικού που χρησιμοποιήθηκε, εκούσια ή μη, σε λάθος φαγητό τη λάθος στιγμή!

Η ζωντάνια των εικόνων μας μεταφέρει σε άλλες εποχές και άλλους τόπους. Οι ήχοι στην αγορά της Πόλης με τους πλανόδιους μικροπωλητές, το μπακάλικο του παππού, τα πέτρινα σπίτια (με το νοικοκυριό των δύο διαφορετικών πολιτισμών που συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο, ανταλλάσσουν καλημέρες, γίνονται φίλοι, αναπνέουν αέρα και κινούνται κάτω απ’ τον ίδιο ουρανό, που δεν γνωρίζει εθνικότητες και διαφορές) είναι στοιχεία που συνθέτουν την όμορφη αυτή ταινία.

Η μουσική, το χιούμορ, η συγκίνηση, οι ωραίες ερμηνείες και πάνω από όλα το ήθος και η θετική ενέργεια που εκπέμπει το φιλμ είναι αυτά που μένουν στο θεατή μετά το τέλος της προβολής. Είναι τα μπαχαρικά που επιστράτευσε ο σκηνοθέτης προκειμένου να σερβίρει ένα κινηματογραφικό έδεσμα που -αν μη τι άλλο- ευφραίνει.

Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ κουζίνα» είναι μια ταινία βιωματική που μιλάει για ανθρώπους οι οποίοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τόπο που αγαπούσαν, παρά τη θέλησή τους. Όπως λένε με πικρία οι πρωταγωνιστές, έφυγαν από την Τουρκία γιατί ήταν Έλληνες και στην Ελλάδα αντιμετωπίστηκαν σαν Τούρκοι. Μοναδική τους επαφή με το παρελθόν το φαγητό τους, όπου έβαζαν όλες τις ιστορίες για να μην τις ξεχάσουν.

Ταινία ευαίσθητη και γλυκιά σαν το άρωμα της κανέλλας!