25η Μαρτίου:Γιορτή του Έθνους,ανάταση ψυχής

       Ποιός αλήθεια, είναι άξιος απο εμάς τους Νεοέλληνες,195 χρόνια μετά τον ξεσηκωμό του Γένους,να μιλήσει επάξια για αυτή τη γενιά των ηρώων;.Η απάντηση είναι αυτονόητη. Μια κοινωνία που επτά χρόνια τώρα κατατρύχεται απο τους "σωτήρες" της ,την ηθική και οικονομική εξαθλίωση ,την παθητικότητα και την αναζήτηση ενόχων και αδυνατεί να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη για να βρεί τον ένοχο μα και το σωτήρα,δεν μπορεί να αρθρώσει πύρινο και αποφασιστικό λόγο και κυρίως, να δράσει!
          Την ημέρα του Ευαγγελισμού επέλεξαν οι ήρωες του 1821 να αποτινάξουν απο πάνω τους 400 χρόνια σκλαβιάς, γιατί είχαν ακέραιο αυτό που εμείς παραμερίσαμε,ως " δυτικότροποι".Εννοούμε  πίστη στη δύναμη του Θεού που βοηθάει όσους τον επικαλούνται,όσους υποφέρουν απο το άδικο και την καταπίεση.Η γενιά των ηρώων φέρθηκε έξυπνα και πέτυχε!Μαζί με το Θεό πρόσθεσε τη θέλησή και την αποφασιστικότητά της για απελευθέρωση και τα κατάφερε.Έτσι στα Δερβενάκια,στο Χάνι,στους Μύλους,σε ξηρά σε θάλασσα,όπου η Πατρίδα καλούσε.Ακόμα και στις ήττες, αυτή η γενιά σηκωνόταν πιο αποφασιμένη, γιατί ο στόχος ήταν ιερός και το όραμα μιας ελεύθερης πατρίδας ήταν πιο ποθητό απο τη λύπη μιας στρατιωτικής ήττας!Κάνοντας το χρέος τους,μάς υποχρεώνουν να κάνουμε το δικό μας,να συνεχίσουμε ο,τι μας χάρισαν!Αν φανούμε κατώτεροι στις δύσκολες στιγμές,θα απομείνουμε "μοιραίοι και άβουλοι".Οι δυσκολίες είναι μοναδικές ευκαιρίες και προκλήσεις  δράσης!! Αν  αξιοποιήσουμε-ατομικά και συλλογικά  τα όπλα της ζωντανής μας Παράδοσης,τα πλεονεκτήματα της Φυλής - την ευστροφία, την Πίστη και το φιλότιμο- πολύ γρήγορα η Πατρίδα θα "ανασάνει τον καθάριο άνεμο της λευτεριάς". Ιδού λοιπόν...
Ζήτω η 25η Μαρτίου!!!
Ζήτω το Εθνος των Ελλήνων !!!
Ζήτω η Ελλάς!!!

ΕΜΠΡΟΣ!

Ἐμπρός! Ὁλόρθοι, ἀτρόμαχτοι.
Μαυρίλα, ἀστροπελέκι.
Νά τὸ σπαθί, γοργάστραψε,
καὶ νά ἡ βροντή, τουφέκι.

Στὸν Πίνδο ἀπ’ τὸν Ταΰγετο
καὶ στὰ Βαλκάνια ὥς πέρα
μιὰ φλόγα, μιὰ φοβέρα
κι ἕνας ὁ νοῦς: Ἐμπρός!

Ἐμπρός, ἀδέρφια, ἀτράνταχτοι,
κι ἂς πέφτῃ ἀστροπελέκι.
Νά τὸ σπαθί, γοργάστραψε,
βρόντησε τὸ τουφέκι.

Κρήτη, ὁ Μωριᾶς, ἡ Ρούμελη,
ἐμπρός. Ἡ Ἑλλάὃα λάμπει,
ἀχολογᾶν οἱ κάμποι,
καῖνε οἱ καρδιες. Ἐμπρός!

«Παιδικὴ Ἀνθολογία», Κ. Παλαμᾶς